Havslettene vaknar til liv
kring øya,
mumling og dumpe drønn,
stemmer frå
ein mektig by:
elsk – elsk
og over den blanke flata
krusingar kring munnen,
lokkar i sekundar før skyming,
berre eit kast med
hovudet:
det er no –
det er no lufta er moge,
vindauge ope,
kjenn,
legg handa di
her.
Ingen kommentarer :
Legg inn en kommentar